Het kortwieken van de Russische smeerwortel heeft niets te maken met de boycot van Russische goederen, diensten of personen die de EU na de Russische inval in Oekraïne heeft ingesteld. Evenmin is er een relatie met het al jaren verminderde gebruik van postzegels.
Henry Doubleday, fabrikant van postzegels, zoekt in 1871 een alternatief voor Arabisch gom. Hij heeft gehoord over de kleefkracht van het sap van de smeerwortel en verzoekt een bevriende kennis in Rusland hem wat plantjes te sturen. Door een wonderlijk toeval ontvangt hij een kruising tussen Symphytum asperum (ruwe smeerwortel) en Symphytum officinale (gewone, heilzame, smeerwortel). De lijm van deze smeerwortel is niet goed, daarom besluit Henry Doubleday zijn dieren er maar mee te voeren. Hij is verbaasd over de enorme opbrengst van deze plant en start met de verkoop als voedergewas.
Dat is de start van de succesvolle opmars van de Russische smeerwortel.
In het strokendeel van het voedselbos staat Russische smeerwortel tussen de fruitbomen. De winterharde plant wortelt twee tot drieënhalve meter diep en is dus een goede bodemverbeteraar. Deze woensdagmorgen knippen we het blad tot de grond aan toe af. Door de enorme groeikracht kan dit wel vier keer per jaar. We leggen de bladeren op de grond om jonge aanplant vochtig te houden en om onkruidgroei tegen te gaan. Je kunt het blad ook prima gebruiken als compostverbeteraar, als concentraat is het giersap een rijke meststof.
Heeft u jicht? Leg geraspte wortel op de pijnlijke plaats.
Heeft u een wond? Dek het af met het blad.
Bent u veganist? Door het hoge eiwitgehalte is het een prima groente.
Bent u een gezonde snoeper? Dompel het blad in beslag en frituur het.
(mijn moeder deed dit met de bloemtrossen van de vlierstruik)
Bent u misschien een kip? Dan bent u dol op smeerwortel uit Rusland!