Een schapenwei zou het worden. Een omheind stuk van Voedselbos Emmeloord waar schapen tussen omheinde fruitbomen hun kostje bij elkaar kunnen scharrelen. De palen voor het gaas stonden er al.
“Zou een visvijver niet een beter idee zijn” opperde de vrijwilliger die belast was met het spannen van een paar honderd meter schapengaas en bedenkelijk naar al dat water keek. “Een visvijver uitsluitend voor inheemse soorten. Exoten gaan we vanzelfsprekend weren want die horen niet in een voedselbos... eehhh kweekvijver thuis. Voor de hand liggend zijn natuurlijk soorten als de graskarper, de kleine modderkruiper, de tiendoornige stekelbaars en de zeldzame giebel. Een bruggetje ligt er al. Leuk voor wandelaars en misschien kunnen we voor de jeugd af een toe een viswedstrijd organiseren.” Veel bijval kreeg hij niet. Hij kreeg een paar rubberlaarzen ter beschikking.
In een andere betekenis is het woord kweekvijver voor Voedselbos Emmeloord wèl op zijn plaats. Het is een kweekvijver voor ideeën. Bijna wekelijks komen nieuwe plannen omtrent activiteiten, vrijwilligersinzet en inrichting naar boven drijven. Veel van die plannen zakken na een tijdje rimpelloos naar de diepte, een enkel plan blijft aan de oppervlakte en wordt opgepikt. Het is een kwestie van uitproberen en doorgaan. “Wie slaapt, vangt geen vis” luidt immers het spreekwoord.