Voedselbos Emmeloord: vrijwilligers

“Dat maakt het leuk! Je ontmoet vogels van diverse pluimage”, zegt vrijwilliger Johan Uitdewilligen over het verschil in mensen, “vraag mij niet wat voor plantje dat is, maar anderen hebben er veel kennis van”. Hij is zelf met een bosmaaier in de weer, “want ik ben van mening dat het ook een beetje netjes moet zijn”. Met zijn onderwijsachtergrond spreekt ook het aspect educatie hem aan. “Dat is er vanwege de coronamaatregelen nog niet echt van gekomen. En dat is eigenlijk maar goed ook, want dat geeft ons de tijd om dit ongestoord verder te ontwikkelen. Iedere woensdagochtend zie je dat er veel gebeurd is. Daar hou ik wel van.”   Frank Schrijvers was al een regelmatige bezoeker van het Emmelerbos. “Ik ben bewust naar zo’n informatieavond gegaan, want ik vroeg me af waarom het hier zo kaal moest worden.” Wat hij daar hoorde, motiveerde hem om zich als vrijwilliger aan te melden. Hij kan het een ander ook aanraden. “Het is heerlijk om op zo’n plek buiten bezig te zijn. De groep is niet te groot, dat maakt het overzichtelijk. En we zijn wat zelfsturend, waardoor je ook het gevoel hebt dat je je eigen ding kunt doen.” Op dat moment loopt hij zwerfvuil bijeen te rapen. “Dat moet ook gebeuren. Je kijkt gewoon wat er te doen is en soms moeten we met elkaar iets aanpakken. Dan zegt de meer-boer onder ons: ‘Dit of dat moet eigenlijk gebeuren’ en een andere keer is het de bioloog die zegt wat er gebeuren moet. Ik steek er veel van op.”   Peter IJzerman maakt met een snoeischaar het wilgenpad vrij. “Ik wil zoveel mogelijk laten staan, maar een ander wil alles netjes en strak. Daar moeten we een tussenweg in zien te vinden.” Wat hem betreft worden dus niet alle wilgen tegelijk geknot. “Ik ben een bijenman, dus ik ben er voor om om-en-om of liever nog één op de drie te knotten. Dan hebben de bijen altijd wat te eten. Het staat trouwens ook veel mooier dan ineens zo’n kaalslag.” IJzerman heeft ‘een vrij grote tuin’ bij zijn huis, een volkstuin en een ecotuin van 780 vierkante meter. Toch vindt hij dat hij tijd genoeg heeft om in het voedselbos aan het werk te zijn. “Ik doe dit uit liefde voor de natuur en ik vind het mooi om te zien hoe dit zich ontwikkelt.”   Aleida Ypma is nu nog de enige vrouw in het gezelschap. Op humusrijke stukjes her en der in het bos legt ze kleine moestuintjes aan, bedjes met onder meer pompoen en rammenas, “om te kijken wat waar het beste groeit”. Een fulltimebaan in het onderwijs weerhield haar ervan om vrijwilligerswerk op te pakken. “Maar nu heb ik een minder verantwoordelijke baan. Ik had al veel gelezen over het voedselbos en de Pioniers van de Toekomst, dus toen er weer eens een stukje in de krant stond heb ik me aangemeld. Ik heb thuis een vrij grote moestuin en kook en bak veel met wat daar groeit. Maar dat doe je alleen, terwijl ik graag wil delen en hier tref ik mensen met dezelfde interesse.”   De woensdagmorgengroep van zo’n tien vrijwilligers is op elkaar ingespeeld en verzet veel werk. Inmiddels is er ook een gastheer aangetrokken, Achium Wolters. Hij voorziet de vrijwilligers onder meer van koffie. Daarnaast is hij het eerste aanspreekpunt voor bezoekers. Om de natuur bij te kunnen houden en met het oog op de toekomstige uitbreiding naar zes hectare, wil de stuurgroep nu toe naar een tweede groep vrijwilligers voor een ander dagdeel. Geïnteresseerd? Kan dan hier voor meer informatie en aanmelding of stuur een e-mailbericht naar info@pioniersvandetoekomst.nl.

Ik ontmoette er collega-vrijwilliger J. Hij ging smaakvol gekleed en was geknipt, gekapt en geschoren. Wat een verschil met de man die ik op woensdagochtenden in het voedselbos zag; altijd zijn haren in de war, altijd een bezweet gelaat, vaak een flodderblouse en afgetrapte gympen. Vanmorgen zag ik het weer! We liepen in een rijtje door het natte gras achter T. die ons rode ogentroost wilde laten zien. Het was de eerste keer dat hij dit plantje in het Emmelerbos zag staan. Rode ogentroost dankt zijn naam aan het feit dat het vroeger als geneesmiddel werd gebruikt bij oogontstekingen. Welnu, wat ik zag was allerminst troost voor mijn ogen. Het rijtje vrijwilligers dat vóór mij liep was weliswaar niet in lompen en vodden gekleed, maar veel scheelde het niet. Ik zag tot op de draad versleten en van kleur verschoten spijkerbroeken, grauwe fleecevesten, wandelschoenen van het type Alpenkreuzer, te grote rubber laarzen, knalgele keukenhandschoenen, kale klompen (van het merk VV) en lappen stof die eens als trui in de etalage hadden gelegen. Gelukkig was er ook een lichtpuntje: het lichtgroene Bianchi-fietspetje uit 1976 van S. Hij draagt het wekelijks en dat is een lust voor het oog.Waar blijft de ergonomische Voedselbos Emmeloord-kledinglijn in trendy seizoenskleuren en wasbaar op 30oC? Zo, u weet weer van de hoed en de rand.

Wat doen de vrijwilligers? Voedselbos Emmeloord wordt gerund door vrijwilligers. Een enthousiaste groep mannen en vrouwen met elk een eigen inbreng bij het omvormen van het huidige bos tot voedselbos. Elke woensdagochtend wordt hard gewerkt aan de ontwikkeling van Voedselbos Emmeloord.   Momenteel zijn onderstaande vacatures beschikbaar:    Keukenvrijwilliger Ben je creatief in de keuken en zie je een uitdaging in het verwerken van (wilde) planten, fruit en groenten uit het voedselbos? Dan is de functie van keukenvrijwilliger misschien iets voor jou!  Een aantal vrijwilligers van het voedselbos is regelmatig actief in de keuken. Zij organiseren kookworkshops en verzorgen de catering bij bijvoorbeeld een rondleiding. Daarnaast verwerken ze een deel van de oogst uit het voedselbos. Koken, bakken, een borrelplank maken met voedselbos (gerelateerde) producten, een kookworkshop geven of daarbij assisteren. Er is van alles mogelijk in de prachtige keuken van de Belgische barak. Lijkt het je leuk om mee te draaien in de ‘keukengroep’ dan nodigen we je van harte uit om kennis te komen maken en te kijken of dit wat voor je is.   Educatie Voedselbos Emmeloord zoekt uitbreiding van de educatiegroep. We zoeken mensen die graag mee denken over de ontwikkeling van educatie bij Voedselbos Emmeloord in de vorm van rondleidingen, workshops of kinderactiviteiten. Het gaat hierbij ook om de uitvoering en begeleiding van de activiteiten voor zowel individuen als groepen (zoals schoolklassen, verenigingen, etc.).    Vrijwilligers die zich langer aan het project willen binden wordt een opleiding aangeboden zodat een vrijwilliger 'van de hoed en de rand' komt te weten wat betreft voedselbossen in het algemeen, soorten bomen, struiken, planten en dieren, en daar ook over kan gaan vertellen. Van dit type vrijwilliger wordt een minimale inzet van 1x per maand verwacht.   Voedselbosmedewerker Een voedselbosmedewerker heeft de keuze uit vele uiteenlopende taken zoals takkenrillen maken, 'onkruiden' als bramen en brandnetels verwijderen, planten, aanleggen kruidenpad, bijsnoeien en oogsten. Daarnaast zijn er nog meer werkzaamheden van heel diverse aard. Een bosmedewerker werkt in de buitenlucht met een groep of alleen aan een eigen deelproject; dat laatste kan naar eigen keus en na overleg met de stuurgroep. De eigen uren en regelmaat van inzet zijn in belangrijke mate zelf te bepalen, echter wordt een minimum van 1x per maand gehanteerd.   Diverse werkzaamheden in overleg Naast bovengenoemde functies zijn er uiteenlopende werkzaamheden uit te voeren, zoals algemeen onderhoud van het gebouw, activiteitenbegeleider, et cetera. In overleg is veel mogelijk!